ЖЕНА.. Љубица Поповска

Жено, мајко,
во таинствената утроба
го носиш својот пород
- ранета птицо !

Во стомните изградени
од ротацијата на денот
носиш илјада солзи
- болко на еден живот!

Жено, жено,
се роди да раѓаш за да
носиш во себе и со себе
проклетство на илјади усти
( судбино на нови рожби
родилко, жено, стено!)

Со тебе и во тебе
започнува и продолжува
еден живот.
И живее едно време!!!
Се наоѓаш вон просторот времен
но во пулсот на животот земен!

     Автор: Љубица Поповска