МЕ ИМА И ВО ТВОЈОТ СОН.. Љубица Поповска

Кога ќе досади
тагата,
кога ќе се прелие чашата
на лагата,
кога веќе солзите на
заборавените ветувања и
надежи
ќе престанат да болат,
тогаш разбудена,
љубејќи се себе и без
пијанство на младоста,
во тој миг постанувам
своја.
Тогаш сегде ме има !
Во светлината на сонцето,
во секој ден.
Во прегратките на месечината,
секоја вечер,
во трепетот на ѕвездите.
Каде и да погледнеш
ме има сегде мене,
а сигурно ме има и
во твојот сон,
онај печат што љубовта
го става,
во душата, во срцето,
во животот
останува вечен, како што е
вечна природата и љубовта
од кои сме и ние дел
споени во вселената и
нејзините планови
за нас.

        Од најновата збирка “Немири”
         Автор: Љубица Поповска