Vajza e mbretit .. Salo Shehu Kordha

 

Vajza e mbretit, me të gjitha të mirat
çobanin dashuroi, me stanin në brinja
këndonte çobani, i rritur i varfër e jetim
s'ikur ta kem unë fatin thosh, të arij mbretërin.


Vajza, mëngjesin e hante në lulishte të shtëpis
dëgjonte melodin e çobanit, gëzonte në shpirtë
mbreti e kuptoi vajzën, që filloi e po dashurot
lajmëroi rojen, nga shtëpia vajzën ta largonte.


Në një pallat larg, në zon malore atje e çoi
vajza nuk ia ktheu , e të jatin e saj dëgjoi
me të gjitha stolit, e mbanin shërrbëtoret
vishej si zonjë e madhe, dhe pse ish e vogël.


Një dit, kërkoi ta çonin në shtëpi te babai
në dhom ku flinte, sytë i mbante nga stani
gjumi të gjithë i mori, ajo mendonte për çoban
rrugën natën e mori e i shkoi vet atje pranë .


U habit çobani, po dridhësh edhe nga frika
ty moj vajzë e bukur,çtë zuri këtej moj e mira
eja të shpie unë në shtëpi, mos të han dhe qent
mos u mërrzit thot vajza,  erdha të-të shërbej.


Unë jam një çoban,dhe kam vetëm një stan
jam rritur jetim, haber për familje nuk kam
më ler mua të mjerin, më mirë, kështu jam
babai jot është mbret,se do dhëndër fukaran.


Unë vajza e mbretit ty vetëm të kam dashuruar
dhe si dua sarajet, këngën që këndove për mua
nga sot e tutje, do rri me ty bashkë këtu në stan
babai do pranoj se vetëm mua ka një vajzë.


Mreti i ardhshëm do mbetesh, ti djalë i ri
se je rritur jetim, po më dhurove dhe dashuri
stani këtu në brinj, do mbetet gjithmonë stan
si dashuria jon e ëmbël , që do na mbaj të gjall.


Autore
Salo Shehu Kordha
Data /27 /7/2021