ЛЕТ КОН ТУЃИНАТА.. Љубица Поповска

 

Ние сме зрна песок
во годините на животот
кои танцуваат
на повикот на семоќниот
ветер- судбината.
Со насмеани лица
и сокриени надежи
се извишивме
над отворениот простор
на виножитото,
допливавме
на пенливите гриви
на брановите на иднината.
Со безгранична верба
полетавме ко птици,
кон синевината
на новиот живот ,
кон светлиот зрак на
надежта,
со стиснати тупаници
да се успее и победи
неизвесноста,
но и со сокриена тага
во душите за татковината!!!

     Од збирката “Македонски непребол и гордост”
      Автор: Љубица Поповска