Поддршка.. Suzan Suzi Kristina Đoruševska

 

Те држев миличка,

те поддржувам.

Вредноста што си ја делкала

во скопските улички.

Се пешачиш да се врати

правдината, а таа те посрами.

Душичке како си, дали те прашаа..

Те галеа, а не паметеа.

Добрините твои ги избришаа.

Тој тагуваше за потсмев,

а ти долгуваше со сеќавања,

пакост, злоби, двоумења,

Ноќни кошмари, стравувања.

Тишини, плач и желби,

сѐ заборавија, тажењата

в дланки ги закопаа.

Гостуваа со пирамидите,

што не се присутни,

ни со кесето од маѓесникот.

Желбите за доцнење

и задоволство, годините

ги одвоиле и не нѐ подржуваат.

Староста е змија без предрасуди

и не прескокнува,

отровот го дели без поделби.