МЕЃУ ДВА СВЕТА.. Олга Наумовска

 

Македонија


Во крвотокот на ноќта
копнежи врели се плодат...
Под кепенците на твоите очи
капки роса ко скапоцен бисер.

Не ја разбирам тагата
ни радоста, ни убавината
Светот трча по стапките
на сите убави времиња.

Луд ветер ги ништи
моите сеќавања за тебе
како бранови на разиграно море.

Во сонот секоја минута
се раѓа нова желба,
нова надеж,
и ги руши мостовите
на бурно минато.

А огледалото од морето
каде се огледува небото
Јас и Ти прикачени
како лого на измислен свет.