СЕЌАВАЊЕ На сестра ми.. Љубица Поповска

 

Сеќавањата како
езерски далги
го заплискуваат
моето срце
за времињата
наши минати
во сеуште незгаснатиот
жар
на татковото огниште.
Од твојата топла
душа
како од полн пехар
пиевме
добрина и грижа.
Бдееше над нас
како сјајна месечина.
Твојот поглед
- езеро ширно
не’ збираше нас
распрскани по
страните на светот,
под твоето сестрино
крило.
Кинеше цветни ливчиња
љубов
од твоето срце,
како од ружа
и не’ даруваше
сите нас.
А за тебе остана трнот
на животот само.

Но бескрајно ќе
ми живееш во
песната сестро
моја мила.

      Од збирката “ Македонски непребол и гордост”
       Автор: Љубица Поповска