Poezi.. Zoica Gjolla Popi

(Kushtuar të sëmurëve të prekur nga virusi Covit - 19!)

Nëmani duart!

Gishtërinjtë lutës
ti ngrohim bashkë
si shpirt prej shpirti
i ulur këmbëkryq
me qerpikët e lagur
nën qepallat rënduar
në mavi rrethuar.

Prapa xhamave
në avuj ngjitur
mos shkruani
mes dhimbjesh
se jeni të trishtuar
apo të munduar!

Ëndërroni
në zgjimin e engjëjve
që aromën e temjanit
shperndajnë në ajër
veshur me oksigjen
në tringëllimën e Shpresës.

Ah ....lëndim
në bardhësi bluzëbardhash
në butësi vështrimesh
mbërthyer në keqardhje
aty ku terhiqet vuajtja
kthyer në finesën e një
fluture
në perden e mëndafshtë.

Cfarë kërkon aty vallë?

Mbahuni fort!

Besomëni
don të dalë krahëhapur
bashkë me ju!

Dehuni me pjalmin
që lulet jua afrojnë
esencë bio
përzier me lëngun e luleshtrydheve.

Vallëzoni ëmbël
në ritëm me këmbët e tokës
mbështetur në shpatullat e qiellit.

Qeshni!
kur çapkënshe
do tia shkeli syrin Dielli!

Zoica Gjolla Popi
7/7/2020
Albania
Angli