ЉУБОВ ВО БИТОЛА.. Автор: Љубица Поповска

 

Заминав во утрото
со проклетство на чекорот
и се упатив во Битола
“ занает да научам”
- своја да бидам.
И никој не ми кажа дека
камбани ќе бијат во градиве,
во моите - твоите
и за сјајот на животот
со простор широк
Широк Сокак.

Сега изгубена сум
птица во бура
што вртлогот на животот
ја понел,
та жеднеам за еден пристан
“ не научив занает,
тук’ научив љубовта”.

И кој ми го даде проклетството
за оваа љубов
да му испукаатусните
жедни за бакнеж,
да му изгорат градите
желни за прегратка,
да осамне сам камен
на брегот.

   ( По истоимената песна за Битола)
  Од збирката” Битола, бабам, Битола”